ABN - monster zonder waarde lyrics

rate me

<b>monster zonder waarde</b> by <i>ABN</i><br />Het monster onder mijn bed is er altijd al geweest

dat monster onder mijn bed heb ik altijd al gevreesd

het afstotelijk beest fluistert ’s nachts zijn naam

“hallo, ik ben de mensheid, aangenaam.”

onverdraagzaam miskraam van moedernatuur

’t prematuur creatuur spuugt vuur, drinkt zwavelzuur

’t is zijn eigen karikatuur, aanvaard de bastaard

wees niet verrast als de schorpioen steekt, het ligt in zijn aard

was de welvaart het waard nu de waarde zijn verwaterd

de krater van onze schuld met make-up opgekalefaterd

we zien wel later of we later nog kunnen zien

in elk van je poriën een naald en toch zeggen ik ben clean

ben jij de zieke of de ziektekiem die de ziekte veroorzaakte?

wie was er eerst? de man die verteerde of diegene die braakte?

de mismaakte ontwaakte niet in maar onder het bed

je hebt met het monster gewed, maar ken je zelf de inzet?

Monster zonder waarde, monster zonder waarde

top van de voedselketen, heerser der aarde

Het monster speelt Russische roulette met een volgeladen geweer

na jou mijn vriend, want beleefd zijn doet geen zeer

de evolutieleer eenrichtingsverkeer geworden

op het volgende kruispunt in volgorde: politiestaat en wanorde

hier is de laatste ridderorde op zoek naar de heilige graal

de laatste bloedgroep voor een bacchanaal, laatste avondmaal

je mentaal van staal, gebogen door deze smid

oververhit lach je zwart, met een wit kunstgebit

monster, hersenspook, wie lacht laatst met welke joke?

ik neem de afrit en wie staat te wenen op de pechstrook

draag knoflook en boor een houten splinter in je hart,

spurt naar de finish en mank verward terug naar de start

nu zie ik uitgelopen oogzwart zich vermengen met lippenstift

pijnstillers in de lift, chemisch ondermijnde levensdrift

ik wil één etage hoger, het monster wil naar min één

ik lig dood onder een rotsblok want ik wierp de eerste steen.

Al is het monster niet zo lenig, het speelt altijd twister

pak zijn cadeaus niet uit, je zult je snijden aan de blister

wie wist er? dat beest verveelt doorspeelt

het zet zijn pols op rood en snijdt zich aan zijn spiegelbeeld

en haat niet de speler, nee, haat het spel

de hemel, die zit in details, maar zo ook de hel

ik speelde het spel maar kende niet alle regels

dus op weg naar mijn hel vloerde ik zelf alle tegels

ben ik een platgereden egel op mijn eigen levensweg

ontregeld en verzegeld zijn de dingen die ik je zeg

het maakt niet uit hoeveel het eet, het monster heeft altijd honger

het wordt steeds maar ouder, maar koopt zichzelf jonger

de aarde baarde koekoeksjongen, die ze zelf voedde

maar die uitgebroede woede deed haar zelf bloeden

je ziet jezelf omdat je te lang naar het monster staarde

angstig duik je onder het bed, want het heeft allemaal geen waarde