ABN - Moe van jou lyrics

rate me

<b>Moe van jou</b> by <i>ABN</i><br />Ik heb geen enkele ambitie buiten een beetje bestaan

En dan zien hoe al de dingen rondom mij vergaan

Blijf jij maar in je waan, maar het is bijna gedaan

Wees de tijd die rest nog maar wat met jezelf begaan

Zie me hier dan staan, starend naar buiten

Voorhoofd tegen het glas druppels op de ruite

Gevoels ontdooit door het zout in m’n traanvocht

De wegen bestrooid, je leger in aantocht

Je gedrag het farste, je lach het hardste

Liefdesbrief van beton beschreven met barste

Vrage onbeantwoord, daden onverantwoord

Passie die zich als een nagel in mn verstand boort

Liefde aan het kruis, boete voor de zonde

De mond waarmee je kuste, een gapende wonde

Niet schreeuwen maar geeuwen van roze naar blauw

Ik ben moe, zo moe van jou

Ik wil kiezen uit sterke en niet uit zwakte

Een schreeuw van onmacht die vervaagd in de urbane vlakte

Anonieme oogcontacten die grenzen aan het abstracte

Vertellen mij verhalen waarvan het plot vertakte

Aalleen de oppervlakte, de zwakte uitgetekend

Mathematisch en statisch het leven uitgerekend

Smekend en prekend afgrond naar een geheel

De foute uitkomst achter de komma bleef steken in je keel

Slikke of stikke dat heeft men ons geleerd

Knikke en schikke, daartoe heeft men ons bekeerd

Hoor alleen nog angst in de stilte weerklinken

Zie neonlichten op het natte asfalt weerblinken

Gedachten die wegzinken, het wegpinken van tranen

Kanalen die zich een weg langs mijn wangen banen

De enige helpende hand vind ik aan het einde van mijn mouw

Ik ben moe, zo moe van jou

Mijn sigaretten zijn op, mijn bier is lauw

Ik ben moe, ik ben moe van jou

Zomerdag, maar ik heb het zo kou

Ik ben moe, verdomme moe van jou

Van nightshop naar nightshop, nachtelijk gestrompel

Ik volgt het geluid van mijn binnesmonds gemompel

Altijd rechtdoor en dan in de regen dromen

Vluchten uit angst om mezelf tegen te komen

Geen vlotte ademhaling, maar nicotinezuchten

De boom is ontworteld, wat doen we met zijn vruchten?

Zelden nog nuchter genoeg om te zien

Dat alles weg is en nooit meer wordt als voordien

Ik kreeg een misschien voor mijn gestelde vertrouwen

De fundamenten gesloopt, tijd om te verbouwen

Geen tijd om te rouwen, begin met je feest

Prijs je kuddegeest als je de botte ontvleest

Wat ik had gevreesd, reëler dan ooit

Zout in de wonde gestrooid. Nooit is nooit

Slaappillen met stella al is hij wat lauw

Ik ben moe, ik ben zo moe van jou