ABN - doemdenkguerrilla lyrics

rate me

<b>doemdenkguerrilla</b> by <i>ABN</i><br />Tijd is geld, dus ik kan mijn tijd niet ruilen

spijt is pest, zoek mijn huid tussen de builen

tranen bevuilen, oogballen die uitpuilen

ik wens mezelf een derde schouder toe om echt uit te huilen

ik heb een verleden in grafkuilen om mij in te verschuilen

was mijn toekomst een tempel, vergat ik het plaatsen van de zuilen.

bloedoffers en verering, geloof als investering

maar mijn tempel heeft geen ingang en gebrek aan een fundering

bezwering, bekering, loodzware vertering

het spel is uit, toch blijf ik gooien met de teerling

deze jongen is de leerling, het leven zelf was de school

maar tussen de levenslessen raakte ik op de dool

en zocht iets zwaar verminkt tussen de lijnen van mijn inkt

iets dat mij laat spelen als de grote boot zinkt

schiet mijn been eraf, je zult zien wie doorhinkt,

want ik strijd doemdenkguerilla, vertrouwend op instinkt

Doemdenk

doemdenkguerilla

Oorlogssabotage! Een levenspassage in ravage

een fabricage van een duistere gedachtemontage

vrije val van de zesde etage; gas geven in een gesloten garage

ik breek door vijandelijke linies met een glimlach als camouflage

met een hersenmassage reanimeer ik mijn angst

en lieg over mijn pijn, want eerlijk zijn duurt het langst

deze beeldspraakcondities nemen je mee op expedities

naar onbekende slagvelden, bezaaid met doemdenkmilities

daar vecht ik alsof het niets is met versplinterde ambities

mijn gevoelens en gedachten hebben moeite met het vormen van coalities

en spaar me jouw definities over wat het leven is,

want jij bent al jaren vergeten wat om iemand geven is

en waar de liefde verdreven is, vindt men een braakliggend terrein

vol loopgraven, prikkeldraad en een modderpoel van pijn

en in een onderbewustzijn gedrenkt in haat en nijd

zijn hoop en moed je enige wapens in de guerrillastrijd

Doemdenk

doemdenkguerilla

De revolutionaire woordverspreider, doemdenkguerrillastrijder

komt scherp uit de hoek als die tv-shop allessnijder

zwetend in het licht als een boksend zwaargewicht

ik ben geen Siamese tweeling, van wie is dat tweede gezicht?

dat zoekt naar evenwicht, maar niet tot inzicht komt

en zwaar gewond door strijd aan het doemgedachte front

de pijn knaagt zoals een leger ratten komt

je loopt verloren in mijn gedachtegangen, al heb je een plattegrond

innerlijk geen Bonnie en Clyde, eerder jekyll als Hyde,

storm geoogst in mijn brein, wie heeft die wind gezaaid?

fatalistisch gefight, als een kamikazevergelder

voor deze bommelder geen plaats in eigen schuilkelder

gas brandt in mijn longen, de gedachtesprongen nooit helder

maar onlogisch en verward, verkoold en roetzwart

hoor alleen nog smart schreeuwend uit mijn hart

doof, op mijn eigen level, waar dat het doemdenken start