Hugo Matthysen - hond lyrics

rate me

<b>hond</b> by <i>Hugo Matthysen</i><br />de heer Vandevondel uit Gent had een hond

het beestje was vriendelijk, braaf en gezond

het kwispelde vrolijk, het sprong in het rond

en het leek wel alsof het zijn baasje verstond

het hondje groef dikwijls een hol in de grond

waarin het bij regen of vriesweer verzwond

ik denk dat er geen leuker hondje bestond

dan de heer Vandevondel zijn hond

'k weet zeker dat ook Vandevondel dat vond

want hij kuste zijn hond zeer vaak op de mond

waardoor tussen beiden een liefde onstond

op vriendschap, respect en vertrouwen gegrond

mevrouw Vandevondel was jong, mooi en blond

verstandig, charmant, wel geschapen en prompt

de band tussen haar echtgenoot en die hond

beschouwde ze als een persoonlijk affront

dus bond ze de hond aan een stoel en verbond

zijn staart met een snoer waar een spanning op stond

van achttien ampère, dat was niet gezond

het hondje werd levensgevaarlijk verwond

de heer vandevondel kwam thuis en terstond

rook hij geroosterde hond en dus lont

en begreep hij de toedracht, de knikker, de stront

en razend van woede ging hij door't plafond

hij greep naar een hamer van vier a vijf pond

en riep naar zijn vrouw nu sla ik je bont

of geef me een alternatief voor mijn hond

dan vergeef ik je dat je mijn lieveling schond

zijn vrouw nam de woorden woef waf in de mond

en kwispelde huilend de woonkamer rond

waardoor Vandevondel zijn kalmte hervond

en haar met een glimlach een halsband aanbond