Harrie Jekkers - Dikkie lyrics

rate me

<b>Dikkie</b> by <i>Harrie Jekkers</i><br />Eens in de maand komt Dikkie logeren

Dan slofen oma en opa zich uit

Ze zetten zijn trein klaar, zijn blokken, zijn beren

Kopen droppies en spekkies en koekies en fruit

Zijn moeder, die brengt hem en zegt: zal je lief zijn

En geeft, als ze weggaat, Dikkie een zoen

Maar over haar schouder kijkt Dikkie naar opa

Met een blik in zijn ogen van: wat gaan we doen

Eerst naar de tuin daar bakt hij dan taartjes

Voor oma en opa en twee voor hemzelf

Dan stempelt hij in de voorkamer kaartjes

Dikkie, de chauffeur van lijn 11

Dan gaat het Memory spelen beginnen

Fout, da's een appel, waar lag nou die peer

Ze willen Dikkie niet steeds laten winnen

Maar toch presteert hij het telkens weer

Soms vragen ze Dikkie: wat wil je worden

Dan zegt ie: bakker, brandweer, piloot

Soms zegt-ie dat hij een opa wil worden

Dan lachen opa en oma zich dood

Dan volgt de wedstrijd poffertjes eten

Dikkie kan er wel zeventien op

Na Sesamstraat wordt opa bestegen

En brengt ie Dikkie naar bed in galop

Voor Dikkie gaat slapen zingt oma een liedje

Van een karretje dat langs de zandweg reed

Dan moet ze vertellen van Hans en van Grietje

En, O wee, als ze ergens een kruimel vergeet

En als ie slaapt, sluipt oma de trap af

Beneden heeft opa al koffie gezet

Dan ploffen ze neer, dan zijn ze bekaf

En om acht uur wordt het journaal aangezet

Ze kijken naar rampen, verkeersongelukken

En naar een, in Artis geboren, giraf

Ze zien een vredesmissie mislukken

En ergens legt iemand een staatsbezoek af

Vervolgens zegt een geleerde te menen

Dat de wetenschap onze toekomst bedreigt

Dat iemand met wat zwakkere genen

In het jaar 2000 geen werk meer krijgt

En 's nachts ligt oma van Dikkie te dromen

Dat hij alsmaar steeds hoger trappen oploopt

Dat hij zijn geld moet verdienen als bakker

Maar dat geen mens een taart van hem koopt

Niemand durft zelfs van zijn taarten te eten

Iedereen mijdt hem, iedereen vlucht

Steeds worden deuren voor zijn neus dichtgesmeten

Omdat Dikkie genetisch niet deugt

Dikkie schreeuwt: help me toch, help me toch Oma

Dan schrikt ze wakker van een kletsnatte zoen

En daar staat Dikkie in zijn pyama

Met een blik in zijn ogen van, wat gaan we doen

Wat gaan we doen?

Wat gaan we doen?

Wat gaan we doen?