Hans Teeuwen & Roland Smeenk - Woensel West lyrics

rate me

<b>Woensel West</b> by <i>Hans Teeuwen & Roland Smeenk</i><br />Well, there is nothing groovy ‘bout my kind of neighbourhood. De mensen zijn er bot, selfish and nobody cares.

Niet dat het mij wat kan schelen, ik zou liever ergens anders wonen. But I don’t make that kind of money to rent me some fine classy appartment downtown. Dus nu ben ik hier terecht gekomen. In Eindhoven, in Woensel-West.

En waar ik woon, dat is de red-light-district van de stad. Maar ‘t is er allemaal zo dood-doodgewoon, man, it doesn’t even give me the blues. En als ik naar die Amerikaanse songs luister over prostitutes, wino’s and other street scum. You know these scenes where things are rough and wild, waar een gevoel heerst van verbondenheid.

But there is nothing groovy ‘bout my kind of neighbourhood.

De radio kraakt en het is midden in de nacht

Billy Holiday is singing that song so - so fine and so mellow it’s gets me driving in a low down groove

she’s painting my world of blues

Of dat boek van Jack Carroway; ‘On the road’

Waarin Sal Paradise gaat stappen in San Francisco

Central Avenue, it’s a hot night

Hij stapt de kroeg binnen, daar staat een jukebox

And it’s blasting nothing but Jumpin’ Jive, Rhythm and blues and Bebop

and in the corner there’s a dude snapping his finger to the tune and hitting the jive right on the spot

And Sal is sneaking through the alley and Sam ‘The Man’ Tito is honking his horn

En de plaat draait op mijn grammofoon

Charlie Parker and he’s swinging that beat so sweet and low

I cover the waterfront, body and soul

He’s painting my world of blues

Yeah, but this isn’t America

Dit is Holland, en ik woon ook in een hoerenbuurt in Eindhoven in Woensel-West, en dat het daar nou zindert en bruist? Er is niets groovies te beleven. Het is zo’n nietszeggende wijk waar ze de Turken, Marrokanen, ongeschoolde werklozen, een aantal alternatieve jongeren bij mekaar hebben gestopt en het heet: Probleem-cumilatiegebied.

Het is zo’n wijk waar alle mannen last schijnen te hebben van teveel speeksel. Ja, wij hebben ook ‘n café, café ‘Barguus’ en daar staat ook een jukebox. Met eh Jantje Koopmans en Pietje Veermans. En op de hoek cafetaria ‘De Edison.’ “Euhhhhh Jos, gooit ‘r voor mij ook een fricandel in!’ “Euhuuuhh euhhhhhhjejje uhjehjhjehjhe uhhejeuejuejeu uejjhustatuueyue euuegieuue wikkeluhhhhhhhh!!!

Welllek, als ik nou toch zeg da’k hier de waarheid staat te vertellen, waarom zou’k ‘r dan om liegen.

(Joahhhh) Moette gij mij ‘s vertelle (Burrrp! Jeaa) verrekte eikel.

Joaa! Joa weede, weede wat ik zeg men.

Môi isse mêh dat issuh als ge wat gezopen hebt zo ennuh, en da ge dannuh over stroat loop met een paar man en da ge dannuh ja uh iemand van z’n fiets af trekt en helemoal totoal in mekoar stampt, da vinnik môi. Joah.

Joah, pilske d’rbij ennuh, joa, d’r moe je eigenlijk nie teveel over lulle Moar joa. Ge hebt dan wa gezopen zo ennuh dan ga je d’r over lulle, zal ‘t net zien. Ja, d’r ken ik niks an doen. Godverdomme a-a-a-aleemoal die schuld van die van die kutbuitenlanders!

Joa, de hele dag shoarma ete en allemoal van mijn uitkering hè!

Joa, joa weede, joa weede wa ik het allerergste vin?

Dat er nooit meer ‘es plaats is voor eh tedere gevoelens en poëzie, da vinnik wel. Euhh moarre, ik naai me d’r is uit, en is kieke dannuh, dan kroek is nogges op me m’n vrouwke. En dan laat ik die dikke stang laat ik dan bibbere. En dan is het môi geweest voor vandoag. Ik zou zegge: Houdoe hè!

Ik zit in een film, ‘k kijk naar het witte doek

About Poppenini and Sal; hey friends don’t forget to write

I scream, you scream and we all want ice cream

It’s painting my world .... zwart-wit

Won’t you sprink a little pink in my eye

Zwart-wit en ik schilderde mijn wereld blauw in Woensel

Woensel-West (Hey man if you want to get down you gotta come to)

Woensel

Woensel-West

Blues (Hé Jos, gooit ‘r voor mij een fricandel in!)