Hans Mortelmans & groep - Nonkel Georges lyrics

rate me

<b>Nonkel Georges</b> by <i>Hans Mortelmans & groep</i><br />Nonkel Georges loopt door ‘t dorp

Met een fles in zijn hand

De zon schijnt in zijn ogen

Da' vindt nonkel Georges plezant

De benen licht gebogen

Maar de rug kaarsrecht

Z’n haar da' heeft 'm schoon

In een zijstreep gelegd

Tussen twee betonnen palen

Droogt ne witte was

Nonkel Georges verschiet

En vertraagt zijne pas

Zijn hand voor zijn ogen,

Zo kijkt hij naar omhoog

En mompelt bij zijn eigen

Die was raakt nooit nie' droog.

Links van ’t kerkhof staat een

Reusachtig beeld van grijze steen

’T is Christus die zijn heilig hart

Laat zien aan iedereen

En Georges begint nen babbel

Met dien Onzelieveheer

Hij zegt: – goeie God de Vader

De seizoenen zijn nie' meer...

Wat da’ ze vroeger waren

Winter koud, de zomer droog -

Georges geraakt op dreef

Steekt zijnen arm recht omhoog

En zucht: - Wij, wij met tweeën weten

Alles van het weer

Ik voorspel de regen

Gij de storm op het meer. -

De late zomerzon werpt twee

Schaduwen op ’t plein

Hier staan de twee profeten

In het zand van hun woestijn

En profeten hebben tegenwoordig

Niet te veel succes, daarom

Sleft nonkel Georges maar voort

Sleft ‘m maar voort met zijn fles.

De benen licht gebogen

Maar de rug kaarsrecht

Z’n haar dat heeft ‘m schoon

In een zijstreep gelegd

Z’n hand voor z’n ogen

Zo kijkt hij naar omhoog

En de eerste zomerdruppel

Valt in nonkel Georges zijn oog.