Hans Dorrestijn - Sandrina lyrics

rate me

<b>Sandrina</b> by <i>Hans Dorrestijn</i><br />Sandrina, of hoe men gek kan worden van liefde:

De zee, de zee is niet meer blauw

nooit meer zo blauw als toen

nu ik moet leven zonder jou

zijn de weiden niet meer groen

waarom maakte je het uit, vriendin

waarom maakte je het uit

ik zie geen kleur, hoor geluid

de wereld heeft geen zin

Tis lente en de prunus bloeit

haar bloesem is nu grijs

jij hebt met de kleur geknoeid

en ik ben van de wijs

de narcis knarst

en uit haar keel stijgt

roestig het gezang

de geelgors is niet meer geel

dat maakt het voorjaar lang

Tis lente en de prunus bloeit

haar bloesem is nu grijs

jij hebt met de kleur geknoeid

en ik ben van de wijs

kom terug, sandrina, terug en kus mij

dan keren kleur en zon

hoor ik de zang van ieders kus

en van de rodendendoron

de zang van de rodendendoron

de zon van radendendodron