Praten lukt me zo af en toe 
Als ik het maar met mijn vrienden doe 
Mijn tranen hoog, een gebogen rug 
Ik krijg je niet terug 

Ik kom er heus wel overheen 
Als ik mezelf de tijd maar gun 
Maar nu ben ik het liefst alleen 
Het ijs is nog te dun 

De dagen schrijden aan mij voorbij 
Als een sombere lange rij 
Ik doe mijn best om door te gaan 
Dus ik sluit achteraan 

Ik kom er heus wel overheen 
Als ik mezelf de tijd maar gun 
Maar nu ben ik het liefst alleen 
Het ijs is nog te dun 

En ik besta wel 
Dus ik weet wel 
Dat ik rustig verder leef 

Want ik moet wel 
En ik wil wel 
Als ik jou mijn plekje geef 

Want langzaam voel ik mijn handen weer 
De tinteling in mijn vingers weer 
En pak ik straks mijn leven op 
Als de winter is gestopt 

Ik kom er heus wel overheen 
Als ik mezelf de tijd maar gun 
Maar nu ben ik het liefst alleen 
Het ijs is nog te dun 

Maar nu ben ik het liefst alleen 
Het ijs is nog te dun