Gerard De Vries - de laatste mens lyrics

rate me

<b>de laatste mens</b> by <i>Gerard De Vries</i><br />Ik geloof dat ik de laatste mens op aarde ben

Urenlang loop ik al door puin en stof

en ik heb in al die uren geen levend wezen ontmoet

Geen dier, geen vogel, geen insekt

en dat in een stad van honderdduizenden inwoners

Alleen de zon voel ik nog en de wind

brengt vreemde geluiden in m'n oren

Verder is alles weg

Enkele uren geleden waren er nog huizen,

speelden er kinderen in onze straat,

toen vlogen er vogels door de lucht

en klonken de klokken als symbool van vrede

En nu, alles weg

Jarenlang schreven de kranten over spanningen in de wereld

Eerst was je er van ondersteboven

maar geleidelijk wende je eraan

Er werden proeven genomen met atoombommen en raketten

In het begin was je nog bang maar later dacht je

"zover komt het toch niet,

daar zijn we te verstandig voor"

Dat geloofde ik ook tot voor enkele uren

Het was zes uur in de morgen, ik hoorde de wekker tikken,

nog een half uur en dan moest ik eruit,

de dagtaak zou weer beginnen, maar gelukkig was het vrijdag

Nog 1 dag werken en dan weer twee dagen vrij

Morgen zou ik mijn oude zeilboot wat opknappen

en mijn auto moest ok nodig gewassen worden

Het was tien over zes,

ik keek voor de laatste keer naar m'n wekker

Er klonk een enorme klap, de hemel werd rood en grijs,

toen raakte ik versuft

Ik kwam bij tussen stenen en verkoold hout,

m'n haar was verschroeid,

m'n kleren waren vodden, m'n huid zat vol blaren,

m'n wereld was verdwenen

Langzaam begon ik me te realiseren

wat er gebeurt zou kunnen zijn

Ik dacht aan de dreigementen van de laatste dagen

in de kranten, en al die conferenties

die me minder deden dan de Europa-cup

Zou het vreselijkste zijn gebeurd ?

Ik kon het niet bewijzen

Langzaam rees ik op uit het stof en het puin

en begon te schreeuwen

Geen antwoord, alleen dat vreemde geluid van de wind

Ik sleepte me moeizaam naar noord, zuid, oost of west,

ik wist 't niet

Er waren geen huizen en wegen meer

Ik zag vreselijke dingen waar ik niet over durf te praten

En zo loop ik al uren als een dwaas tussen die verwoesting, zonder voedsel,zonder water

Ik ben, geloof ik, de laatste mens op aarde

die door ik weet niet welk wonder gespaard is gebleven

Lieve mensen,

Dit verhaal heb ik gedroomd

maar het beeld is me dagen bijgebleven

Als de wereld zo doorgaat

zou die droom wel eens werkelijkheid kunnen worden

Dan zou u misschien de laatste mens op aarde zijn

Tekst en muziek: Pi Veriss/Gerard de Vries