Frans Van Schaik - ketelbinkie lyrics

rate me

<b>ketelbinkie</b> by <i>Frans Van Schaik</i><br />Toen wij van Rotterdam vertrokken

met de Edam, een ouwe schuit,

met kakkerlakken in de midscheeps

en rattennesten in 't vooruit,

toen hadden we een kleine jongen

als ketelbink bij ons aan boord,

die voor de eerste keer naar zee ging

en nooit van haaien had gehoord ....

Die van zijn moeder aan de kade

wat schuchter lachend afscheid nam,

omdat ie haar niet durfde zoenen,

die straatjongen uit Rotterdam.

Hij werd gescholden door de stokers

omdat ie van de eerste dag,

toen we maar net de pier uitwaren

al zeeziek in het foc'sle lag,

en met jenever en citroenen

werd hij weer op de been gebracht,

want zieke zeelui zijn nadelig

en brengen schade aan de vracht ....

Als ie dan sjouwend met zijn ketels

van de kombuis naar voren kwam,

dan was het net een brokkie wanhoop,

die straatjongen uit Rotterdam.

Wanneer ie 's avonds in z'n kooi lag

en na z'n sjouwen eind'lijk sliep,

dan schold de man die wacht te kooi had

omdat ie om zijn moeder riep,

toen is ie op een mooie morgen

't was in de Stillen Oceaan,

terwijl ze brulden om hun koffie

niet van zijn kooigoed opgestaan ....

En toen de stuurman met kinine

en wonderolie bij hem kwam,

vroeg hij een voorschot op z'n gage,

voor 't ouwe mens in Rotterdam.

In zeildoek en met roosterbaren

werd hij die dag op 't luik gezet,

de kapitein lichtte z'n petje

en sprak met groc-stem een gebed,

en met een één twee drie in Godsnaam

ging 't ketelbinkie overboord,

die 't ouwetje niet durfde zoenen

omdat dat niet bij zeelui hoort ....

De man een extra mokkie schoot-an

en 't ouwe mens een telegram,

dat was het einde van een zeeman,

die straatjongen uit Rotterdam.

(c) Tekstdichter: Anton Beuving / componist: Jan Vogel