Frans Halsema - Sprookje lyrics

rate me

<b>Sprookje</b> by <i>Frans Halsema</i><br />Er was eens, er was eens een tijd, jongen, heel lang geleden

Toen werd eens per jaar heel de wereld nog wit en nog koud

Die tijd heette winter, dan waren de sloten bevroren

En over die spiegels daar strooide de zon dan zijn goud

Dan haalde je vader op zolder zijn schaatsen tevoorschijn

Twee ijzers waarop je kon glijden, heel ver en heel lang

Dan had je een muts met een pluim op, een das om je oren

Dan zag je de kleur van een appel op iedere wang

Er was eens, er was eens een tijd, als het eventjes wilde

Dan viel er een vracht witte vlokken gewoon maar vanzelf

Die noemden ze sneeuw en die bleef soms wel wekenlang liggen

Daar maakte je vader een pop van zo groot als hijzelf

Hij kreeg een gezicht en een hoed en zo stond ie te pronken

Zo lang als die winter, zo lang als die kou er nog was

En dan kwam de zon weer en smolt 'ie en kijk, op een morgen,

Dan lagen er enkel nog twee zwarte kolen in 't gras

Er was eens, er was eens, er was eens, er was eens, er was