Frank Boeijen - de eerste zeven dagen lyrics
rate me<b>de eerste zeven dagen</b> by <i>Frank Boeijen</i><br />De eerste dag
Het is laat geworden vannacht
Het Belgische uitgaansleven kent geen genade
Ik heb enorm genoten
En nu moet ik lijden
Ik waagde zelfs te dansen
Heel wat voor een zanger met een houten been
En krakende gewrichten
Ach wanneer zal mijn lichaam doen
Wat mijn geest verlangt
Er spookt een lied door mijn hoofd
Onbereikbaar en ongrijpbaar
Vandaar die pijn
Rustig aan vandaag
De tweede dag
De wereld draait door
Het neerstortende vliegtuig
Het voormalige Joegoslavië
Het hongerende Somalië
Bush contra Clinton
De Oosteuropese mislukking et cetera et cetera
Je kunt je kont ook niet keren
Je let even niet op
En het wordt weer een puinhoop
Vandaag ben ik Atlas
En krijg pijn aan mijn nek
Het spokende lied liet zijn gezicht even zien
Lief en angstaanjagend tegelijkertijd
Ik ben benieuwd
De derde dag
Vriendendag
In het bijzonder lieve lieve Ger
Uitgenodigd te komen eten
Bij de bevriende restaurateur thuis
Hoeveel gangen hoeveel flessen wijn
Praten over het verleden
Het onverwerkte verleden
Het altijd aanwezige verleden
Zo ver weg en zo dichtbij
Een lach en een traan
Onze vriendschap zal nooit vergaan
Ben je voorzichtig als je naar huis rijdt
Dag lieve jongen
De vierde dag
Het leven kan beeldschoon zijn
Van tralalala tralalala
Een heldere herfstmorgen
Kastanjes zoeken
Onze zakken volgeladen
Ha dat bittere witte schilletje
Vuile nagels stroeve mond
Samen met Tiny wandelen in het bos
Praten over relaties
Praten over praten
Praten over angst
Praten over geluk
Dat onbereikbare weke geluk
Het spokende lied trok plotseling
Een melodie aan
De vijfde dag
Altijd nog de zenuwen als ik in de auto stap
En als een uit de hemel stortende druppel
Afzak naar het zuiden
Komt het omdat ik alleen rijd
Bang ben dat ik het niet kan vinden
De meter gaat altijd te ver naar rechts
Kijk naar die slakken naast mij
Here I come
Vanavond zal ik proberen ieder lied
Als een afzonderlijk hoofdstuk
Uit het boek van het leven voor te dragen
Achter het geluk achter de pijn
Is een heldere plaats
Zo helder als boven de sneeuwgrens
Waar de zon schijnt
Koud en warm
Doorgeleefd doorgedacht doorgegaan
Hart brak hart geheeld
Verdergegaan met een gelijmd hart
Maar het is soms wel verstomd stil
Stemmingen wisselen met het uur
Four seasons in one day
Misschien brengt het spokende lied uitkomst
I like the melody
Een helende pijn een troostende loutering
Een kamikaze-achtige gedrevenheid
Alles willen doen alles willen vertellen
Alles laten gebeuren zonder remmingen
Tot bloedens toe
De zesde dag
Tot bloedens toe
En nou is het afgelopen
Nou wil ik het weten
Waar gaat het over
Wat zegt het
Wat zal ik het laten zegen
Onder controle altijd controle
Tem het paard
Spring erop en dwing het op de knieën
Bezorgdheid verlatenheid angst
Opluchting belofte sensualiteit
Gelachen dat we hebben
Ik heb het spokende lied gevangen
Hier op papier
Hier in mijn stem
Met mijn woorden
Vind ik het mooi
Het was zo opdringerig
De zevende dag
Zondagmorgen muziek
Kamerjas en pianomuziek van Beethoven
De dove componist
De kleurenblinde schilder
De stomme zanger
Vandaag naar het ziekenhuis
Starende mensen in de hal
Naar de grijze gangen ergens achter
Ver weg in het ziekendoolhof van
Begrijpende blikken en witte jassen
Geen bloemen geen fruit
Geen woorden geen gezicht
Ik doe de deur open
En kus hem op het voorhoofd
Houd mijn hart vast
Houd zijn hand vast
Lezen gedicht
Onsterfelijke gesprekken
Rust berusting pijn
En dan toch nog die glimlach
Niet in zijn ogen
Maar om zijn mond
Marius de Mona Lisa
De glimlach van Marius
Later in de hal met een denkbeeldige stengun
Iedereen die staarde
Overhoop geschoten
