Fons Jansen - Job's klacht lyrics

rate me

<b>Job's klacht</b> by <i>Fons Jansen</i><br />Wat is er, God, dat u mij overstelpt met gaven

Wat is er, dat u mij overlaadt met zegeningen?

Waarom moeten anderen worden beproefd

Met armoede, schande, ziekte en angst?

Denkt u dat ik zo'n proef niet zou doorstaan?

Is het daarom dat u mij beveiligt in welvaart?

Waarom zet u mij klem in rijkdom, in weelde

Zodat er geen ruimte meer blijft voor een wens?

Waarom hecht u mij aan u vast met geschenken

En bindt u mij levenslang met verplichtingen?

Zou ik zonder beloning niet trouw zijn aan u?

Moet mijn geloof met bezittingen worden gekocht?

Hoe kan ik nog bidden tot u als mijn redder

Wanneer u mij plaatst in een aards paradijs?

Als niets me ontbreekt, wat blijft er te vragen

Waar leef ik op aan, als ik alles al heb?

Toen ik dacht over wat u hiertoe heeft bewogen

Toen geloofde ik het spel dat u speelt te doorzien

Kwam het ooit voor dat een mens werd gezegend

Zonder dat alles hem weer werd ontnomen?

Noem mij een mens die geluk mocht behouden

Bij wie het geen voorloper werd van verdriet?

Uit het magere jaar zien we uit naar het vette

Ons hart is verheugd door de hoop op wat komt

Als het vette er is en het hart wordt verzadigd

Bekruipt ons de vrees voor een kerend getij

Wat heeft het voor zin dat u geeft en weer afneemt?

Waarom zijn uw gunsten nooit eens en voorgoed?

Zo maakt het bezit me maar bang en wantrouwend

Want die het me gaf, komt straks terug als een dief

Als de mensen mij zien, hoor ik rondom gefluister

Mijn vrienden van vroeger, ik ken ze niet meer

De een zegt: "Die voorspoed is loon voor je deugden

Want zonde baart rampspoed, maar godsvrucht geluk"

De ander: "Geen kunst om in welvaart en weelde

Een vrome te zijn voor het aanschijn van God"

Een derde: "Mijn leven was een en al trouw aan de wet

Waarom moet ik lijden als Job wordt gezegend?"

Ik durf mij bij armen al niet meer vertonen

Want zie, mijn bezit wekt hun afgunst en haat

Mijn voorspoed maakt enkel hun pijn nog maar erger

Ze vragen zich af, wat ze hebben misdaan

Ik hoor al uw raad: "Deel je rijkdommen uit

En geef de behoeftigen van je bezit"

Maar krijg ik in ruil daarvoor eerlijke vriendschap?

Slechts afstand en achting, gekruip en gevlei

Want iedere gift wordt een muur tussen mensen

De gever vereenzaamt maar van wat hij heeft

Omdat u 't bezit onrechtvaardig verdeelde

Moet ik het dan zijn die die fout weer herstelt?

Ik ben ooit verplicht om mijn broeder te hoeden

Maar moet ik nu ook nog gaan toezien op God?

Zo vullen zich dagen en nachten met peinzen

Wat dankbaarheid was wordt ten slotte verwijt

Bezit is een last en de rijkdom beproeving

Ik lijd dit teveel tot u anders beschikt