Folkcorn - doen hanselijn over de heyde reed lyrics

rate me

<b>doen hanselijn over de heyde reed</b> by <i>Folkcorn</i><br />Doen hanselijn over de heyde reed,

hoe haestig werd hy gevangen,

hy wierd al op eenen toren geleyt,

geboeyt wel alsoo strange.

Dat verhoorde een meysjen jongh,

een meysjen van seventhien jaren'

sy ging al voor haer moeder staen,

daer na al voor haer vader.

"Ach vader', seyde sey, "vader van mijn,

o alder-genadighste heere!,

wout gy my geven den gevangen man,

de vrome lantsknecht ter eeren".

"Dese gevangen man en krijgt gy niet,

want hy zal moeten sterven,

hy isser van seven lands heeren verwesen

alsoo veer in vreemde erven".

Het meysje liet backen twee witte broode,

daer in twee scherpe vijlen,

sy wierp'se al in den tooren so hoog.

"hey landsknecht, wilt jou los vylen".

Hy vijlde soo menigen nacht en dag,

so menigen stouten ueren,

tot datter den toorn ontsloten was;

men sag 'er noyt lantsknecht treuren.

Sy trok hem daer twee laersen an,

daer toe twee scharpe sporen,

sy steen hem op haer vaders graeu ros;

"lantsknecht, geeft de moet niet verloren."

Doen hy ter halver wegen quam,

hy keek so dickwils omme,

hy dogt 'er wel om den toren was hoog,

dog veel meer om 't meysken was jonge.

"Nu heb ick alle de jonkvrouwen lief,

al om de wille van eene,

sy heeft 'er behouden het leven van mijn,

ach mocht ick haren dienaar wesen!"