Syngur hljótt í húminu
 Harmaljóð í svartnættinu
 Í draumalandi dvelur sá
 Sem hjarta hennar á

Hann mænir út í myrkrið svart
 Man þá tíð er allt var bjart
 Er hún horfir mat það satt
 Að ástin sigri allt

Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný
 Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því

Mundu eftir mér þegar morgun er hér
 Þegar myrkrið loks á enda er
 Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
 Og ég trúi því að dagur renni á ný

Minnist þess við mánaskin
 Mættust þau í síðasta sinn
 Hann geymir hana dag og nótt
 Að hún komi til hans skjótt

Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný
 Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því

Mundu eftir mér þegar morgun er hér
 Þegar myrkrið loks á enda er
 Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
 Og ég trúi því að dagur renni á ný

Mundu eftir mér þegar morgun er hér
 Þegar myrkrið loks á enda er
 Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
 Og ég trúi því að dagur renni á ný

Því ég trúi því að dagur renni á ný
 Já ég trúi því að dagur renni á ný