Ernst Jansz - een eerste klein verraad lyrics

rate me

<b>een eerste klein verraad</b> by <i>Ernst Jansz</i><br />mijn slapen worden grijs

het zijn mijn wilde haren

de laatste exemplaren

en een laatste eerbewijs

aan wat er is geweest

en wat er nooit zal komen

aan grote jongensdromen

en kleine nog het meest

ik was nog maar een kind

en had al idealen

ik vond ze in verhalen

die je niet zelf verzint

het ging maar om één ding

lang leven en gelukkig

en niemand was ooit nukkig

als het om de liefde ging

het eerste meisje dat

mij met haar liet vrijen

en hete tranen schreien

omdat zij al dat moois bezat

was nauwelijks veertien jaar

en ik was niet veel ouder

maar zij was mij veel vertrouwder

dan alles bij elkaar

ik gaf haar wat ik had

al was ik onervaren

en nauwelijks te bedaren

heb ik haar liefgehad

en dronken van die wijn

weer aan een vriend verloren

waarna ik heb gezworen

dat het nooit meer zo zou zijn

want zoals het altijd gaat

je kunt het ieder vragen

je wordt het hardst geslagen

door een eerste klein verraad

van een ideaal bevrijd

kon ik mijn tranen drogen

maar jaren zijn vervlogen

vol bitterheid en spijt

waarin ik smachtte naar

en mijn verlangen stilde

bij meisjes die wel wilden

voor een lied op mijn gitaar

en na een wilde tijd

vol tedere momenten

ben ik met weinig centen

en zonder centje spijt

verbonden in de echt

als laatste van mijn vrienden

die dit geluk verdienden

zo kwam ik toch terecht

en zit hier op mijn schoot

mijn zoontje van vijf jaren

hij ziet nog geen gevaren

hij is nog lang niet groot

maar ik weet dat vroeg of laat

als jaren zijn verstreken

opnieuw een hart zal breken

bij een eerste klein verraad

want zoals het altijd gaat

je kunt het ieder vragen

je wordt het hardst geslagen

door een eerste klein verraad

© ernst jansz