Ernst Jansz - de overkant lyrics

rate me

<b>de overkant</b> by <i>Ernst Jansz</i><br />hier loop ik door dit mooi land

mijn schoenen in het stof

waar eens mijn vader liep

zo neemt hij mij weer bij de hand

langs bloemen in een hof

waar ooit een meisje riep:

‘o zoetelief, waar ga je heen’

langs velden groen gewas

omlaag naar de rivier

springen wij van steen tot steen

en als ik ooit onschuldig was

dan was ik het nu, hier

de maan schijnt in het water

krokodil ligt stil

vertrouw hem niet

als je over wil

met eigen ogen, roodomrand

zie ik hier het kind

dat eens mijn vader was

de vreemdeling en bloedverwant

die ik ten slotte vind

over de waterplas

hij drukte in dit vreemde land

zijn voeten in het stof

toen al op weg naar mij

en zo, voorgoed zijn hart verpand

aan bloemen in een hof

ging hij ze toch voorbij

hij ging op weg naar nederland

zij zwaaide hem vaarwel

maar omzien deed hij niet

veroordeeld tot de overkant

zij had een zwak gestel

en kwijnde van verdriet

en in den vreemde woedde brand

hij stond er middenin

en werd een oorlogsheld

maar minachting en misverstand

hebben hem, nadien

ten slotte ook geveld

de maan schijnt in het water

krokodil ligt stil

vertrouw hem niet

als je over wil

nu loop ik door dit mooie land

mijn schoenen in het stof

waar eens mijn vader liep

zo neemt hij mij weer bij de hand

langs bloemen in een hof

waar ooit een meisje riep:

‘o zoetelief waar ga je heen’

dit dierbaarste bezit

hier onder zon een maan

de onschuld laten wij, alleen

een klein figuur in wit

daar aan de oever staan

de maan schijnt in het water

krokodil ligt stil

vertrouw hem niet

als je over wil

© ernst jansz