Erik Van Neygen - jas met duizend kleuren lyrics

rate me

<b>jas met duizend kleuren</b> by <i>Erik Van Neygen</i><br />Jaren terug, toen ik nauwelijks zeven was.

Gebeurde iets wat ik nooit vergeet

Johan was een knaap die overal wat alleen stond.

Omdat hij niet meteen de mooiste was.

Maar je kon op hem wel rekenen.

Hij was vriendelijk en beleefd.

En hij had helaas geen vrienden, maar gezond verstand te meer.

En hij droeg nooit nieuwe kleren

Maar wat afgedragen spul.

En als hij je iets kon geven was hij veel te gul.

Elk jaar weer gaf het problemen

Toen het stilaan winter werd.

En zijn moeder moest gaan zorgen

Voor een mantel, pull of een put

Wellicht kon ze wel wat maken

Met de restjes uit een doos

Die ze jaren had verzameld

En waaruit ze ’t beste koos.

Die jas met duizend kleuren

die zijn moeder schiep voor hem

Met zoveel andere stukken

Wat naalden en een streng

En hoewel er thuis geen goud was

Was hij rijker dan een prins

In z’n jas met duizend kleuren

Die je in geen winkel vind

En met lappen op zijn knieen

En gaten in zijn zool

En zijn jas met duizend kleuren

Kom hij ’s morgens fier naar school

Maar het enige dat ze deden

Was spotten met die vest

Want met die jas met duizend

werd hij nog flink gepest

en hij snapte er zelfs niks van

want hij voelde zich zo rijk

hij verdedigde z’n moeder

al dat werk en al die tijd

hij vertelde met veel liefde

hoe ze alles voor hem deed

en die jas met duizend kleuren

was meer waard dan een feest.

Maar niemand wou begrijpen

en hij voegde er aan toe.

De rijkste van u allen weet niet hoe ik me voel.

en hoewel er thuis geen goud is

ben ik rijker dan een prins.

In mijn jas met duizend kleuren is er niks meer dat ik mis.

In mijn jas met duizend kleuren is er niks meer nee,

is er niks meer dat ik mis.

(c) Parton / E.Van Neygen