Don Quishocking & Hans Dorrestijn - de kerkhofganger lyrics

rate me

<b>de kerkhofganger</b> by <i>Don Quishocking & Hans Dorrestijn</i><br />Wat ristelt op de Achterweg

De Dalmse Steeg voorbij

Er glipt een schaduw langs de heg

Onder de bomenrij

De wind kreunt in de oude eiken

Hij kan geen hand voor ogen kijken

Maar de maan breekt door het wolkendek

En hij klimt over de muur, de gek

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Bij een vers gedolven graf

Werpt hij zijn mantel af

Hij stoort een dode in haar rust

Want zie, hij bukt hij bukt en kust

Bij de maan haar schaarse licht

Kust hij haar marmerbleek gezicht

Dan scheurt hij zijn hemd van 't lijf

Bespringt de dode koud en stijf

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Hij rukt de kleding van de vrouw

Huiverend van genot en kou

Levende vrouwen zijn hem te heet

Te willig met hun lucht van zweet

Bij het kreunen van de eiken

Schendt hij nog een drietal lijken

Daar krast de raaf, daar roept de uil

Hij opent nog een verse kuil

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Van vrouwenlijken met lang haar

Breekt hij de benen van elkaar

We zien een dode, half vergaan

Maar daar trekt hij zich niets van aan

Haar borsten zijn al weg aan 't rotten

Kaal haar schedel, broos haar botten

Eindelijk komt hij hijend af

En kruipt bevredigd uit het graf

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Het kerkhof, het kerkhof

Het kerkhof bij nacht

Voor hij huiswaarts zal gaan keren

Klopt hij de maden uit zijn kleren

En na het horen van dit lied

Is een pederast zo erg nog niet