Dimitri Van Toren - ultiem gevoel lyrics

rate me

<b>ultiem gevoel</b> by <i>Dimitri Van Toren</i><br />Weet je nog, mijn kleine kraai

Hoe bang je was

Toen ik je met gebroken vleugel

Een lift gaf in mijn schoudertas

Dat ik eenmaal thuis gekomen

Meteen die vleugel spalkte

En hoe koddig je vervolgens

Door de kamer zwalkte

Je werd mijn mede-huisbewoner

Die zich fladderend voortbewoog

Later rust vond op mijn schouder

Onbevangen, oog in oog

En bijna beter, bij het venster

Weet je nog, keek je me aan

Kon ik jou alleen maar troosten

"Nog even... dan laat ik je gaan"

En, dat je dan weer zou vliegen

Almaar hoger vliegen

Om het telkens als nieuw te beleven

Dat ultieme gevoel - het plotseling zweven

Onwetend dat er een dag zal komen

Waarop je al zwevende weg zal dromen

Na een ritueel van cirkels draaien

Tot de wind je zou verwaaien

Even aarzelend dan besluitvol

In de vroege morgenzon

Vloog je uit mijn handen

Ik keek je na, zolang ik kon

Wel gehoopt maar niet verwacht

De andere dag was je er weer

Pikte de restjes van de tafel

Streek je daarna dagelijks neer

Ook vandaag zag ik je komen

En na een korte korte ruimte-dans

Stijlvol uit de hemel vallen

De vleugels keurig in balans

Ik wou dat ik dat kon

Met niks anders aan mijn kop

Dan het fluiten van de wind

En dan weer terug omhoog, hogerop

Ach, als ik toch zo kon vliegen

Ik zou tot de wolken vliegen

En was het zover - tijdens het zweven

Om hoog in de lucht het leven te geven

Zou ik gevoeglijk en zonder schromen

Mezelf al zwevende weg kunnen dromen

Een kwestie van cirkels draaien

Tot de wind je zou verwaaien

Tekst en muziek: Dimitri van Toren