De Vaganten - Dinska Bronska lyrics

rate me

<b>Dinska Bronska</b> by <i>De Vaganten</i><br />Uit een oud dorp,

kameelbruin als de steppe,

uit Plocka kwam Dinska Bronska.

Haar hoofddoek was Pruisisch blauw,

haar haar was vlasgeel.

Als fjordwater haar ogen blauw.

Ze zuchtte diep en veel.

Ze rook fel naar knoflook

en ze rook ook naar spar.

Ze had haar grote laarzen aan

en ze hield haar vingers star.

Ze zat stil in het grote hotel

bij een tafel aan het raam.

Ze krabbelde een lange brief

en daaronder, groot, haar naam.

Een haarlok viel op haar wang

en haar tong stak uit haar mond.

Het leek zeer moeilijk wat ze schreef

en ’t duurde eer ’t er stond.

O, Dinska Bronska

vertrekt naar Canada.

De stoomboot wacht al op de kaai.

Ze las in een almanak

van de Red Star Line

dat ginder in Canada

de appels veel groter zijn,

het koren veel hoger,

veel hoger en geler van zonneschijn,

dan ’t koren in Plocka.

O, ginder in Canada,

daar moet het veel beter zijn.

Ze stak de pennenstok in haar mond

en keek in haar glas bier.

Dan dwaalden haar ogen naar ’t plafond,

naar de inktplek op ’t papier.

Ze kocht het papier voor tien centiem

om de hoek, in een sjofele zaak.

Ze krabbelde er hulpeloos letters op

en wat inkt hing aan haar kaak.

O, Dinska Bronska

vertrekt naar Canada.

De stoomboot wacht al op de kaai.

Haar vingers zijn dik en krom

en ze schrijft een brief.

Straks vaart ze naar Canada

maar Plocka had ze lief.

Ze zucht diep: “Moj boze.”

Haar blik zoekt de vliegen op ’t geel plafond.

En dan weent Dinska Bronska.

Er lopen twee tranen

van haar ogen naar haar mond.

O, Dinska Bronska.

Muziek: De Vaganten

Tekst: Karel Van Den Oever