De Legende - meisje plooit lyrics

rate me

<b>meisje plooit</b> by <i>De Legende</i><br />als onder mij het meisje plooit

haar bekken zoete weerstand biedt

mijn hand haar ene borst ontdooit

de andere hard wordt als graniet

haar adem droog, haar schaamte nat

haar geur mijn huid doordrenkt

mijn stijve zich aan haar bezat

ze mij haar ingewanden schenkt

dan weet ik dat haar lijf de passie preekt

(ze wil van haar beenderen worden gereten

door een duivel woest bezeten)

terwijl haar ziel zacht om genade smeekt

ze lijdt, ze vrijt

ze kleedt zicht uit vanbinnen (ze kleedt zich uit)

ze lijdt, ze vrijt

ze laat haar lijf ontginnen (ze laat haar lijf)

ze vrijt, ze schreit

ik hoor haar ziel zacht spinnen (ik hoor haar ziel)

ze schreit, ze splijt

ik moet haar vlees ontginnen (ik moet haar vlees)

als onder mij het meisje plooit

haar vege lijf zich openspert

mijn hand traag langs haar dijen schooit

haar hart zo schuw wordt als een hert

haar stem zich in haar keel begraaft

mijn kus haar lippen krenkt

mijn dorst zich aan haar honger laaft

ze mij haar ingewanden schenkt

dan weet ik dat haar lij de passie preekt

( ze wil van haar beenderen worden gereten

door een duivel woest bezeten)

terwijl haar ziel zacht om genade smeekt

ze lijdt, ze vrijt

ze kleedt zich uit vanbinnen (ze kleedt zich uit)

ze splijt, ze glijdt

een vis maar zonder vinnen (een vis die splijt)

ze glijdt, ze spreidt

haar benen en haar zinnen (ze spreidt zich uit)

ze glijdt, ze bijt

haar mond vast in haar linnen (ze bijt zich vast)

ze bijt, ze vrijt

ze kleedt zich uit vanbinnen (ze kleedt zich uit)

ze lijdt, ze vrijt

ik moet haar lijf ontginnen (ik moet haar lijf)

ze vrijt, ze lijdt

hoe wreed kan men beminnen (hoe wreed hoe wreed)

(c) tekst: Elvis Peeters / muziek: Geert Corbeels