De Kast - Wat Is Leafde lyrics

rate me

<b>Wat Is Leafde</b> by <i>De Kast</i><br />Wat is leafde foar jins bertegrûn, in beaken yn `e tiid?

Is `t in ljocht yn tsjust`re dagen, in hâldfest yn soarch en striid?

Of is `t in sêfte pine dy `t nimmen ea ferdriuwt?

It byld fan `t âlde hûs dat altyd bliuwt

Is dy leafde faaks in finster, in nea ferlerne doar?

Dy `t noch altyd foar jo iepenstean, oan `e ein fan `t lange spoar?

Foar elk dy `t soms himsels ferliest op fier` en frjemde grûn

In bân mei `t plakje dêr `t de reis begûn

In leafde dy `t gjin freugde jout by sinne op jo wei

Dy `t waarmte oer jins tinzen spriedt oan` ein fan elke dei

Of swiete treast as `t lok ferkeart yn tsjinslach en ferdriet

It dreamen fan in wei werom dy `t jimmeroan bestiet

Is de leafde foar jins bertegrûn in beam dy `t altyd bloeit?

Is `t de sinne oan in fiere kym dy `t yn de jûntiid gloeit?

In foto fan in simmerdei op klaaigrûn of yn `t wâld

Dy `t troch de tiid syn kleur en waarmte hâldt?

Hat it mei wierheid út te stean of wol men it sa sjen?

Sjocht elke swalker wer werom mei d` eagen fan in bern?

Wat is leafde foar jins bertegrûn, in beaken yn `e tiid?

Is `t in ljocht yn tsjust`re dagen, in hâldfest yn soarch en striid?

Of is `t in sêfte pine?

Hoe `t men it ek beskriuwt

`t Is de leafde dy `t in minskenlibben bliuwt

Wat is liefde

Wat is liefde voor iemands geboortegrond, een baken in de tijd?

Is het een licht in donkere dagen, een houdvast in zorg en strijd?

Of is het een zachte pijn die niemand ooit verdrijft?

Het beeld van het oude huis dat altijd blijft

Is die liefde vaak een venster, een nooit verloren deur?

Die nog altijd voor u openstaan, aan het eind van het lange spoor?

Voor elk die soms hemzelf verliest op ver en vreemde grond

Een band met het plekje waar de reis begon

Een liefde die je vreugde geeft bij zon op u weg

Die de warmte over ieders gedachten spreid aan het einde van elke dag

Of een zoete troost als het geluk verandert in tegenslag en verdriet

Het dromen van een weg die ........ bestaat

Is de liefde voor iemands geboortegrond een boom die altijd bloeit?

Is het de zon aan een verre horizon die in avondtijd bloeit

Een foto van een zommerdag op de kleigrond of in `de wouden`

Die door de tijd zijn kleur en warmte houd

Heeft het met waarheid uit te staan of wil men het zo zien?

Ziet elke zwerver weer terug met de ogen van een kind?

Wat is de liefde voor iemand geboortegrond, een baken in de tijd?

Is het een licht in donkere dagen, een houdvast in zorg en strijd?

Of is het een zachte pijn?

Hoe men het ook beschrijft

Het is een liefde die een mensenleven blijft