De Elegasten - Oudje lyrics

rate me

<b>Oudje</b> by <i>De Elegasten</i><br />Ze woont vergeten en alleen

vrijwel door iedereen verlaten

haar wereld dat zijn zeven straten

waar vroeger altijd zon in scheen.

Een straat naar de kruidenier

een naar de kerk, een naar de slager

een naar de zuster van haar zwager.

Dat zijn er samen precies vier.

't Vijfde ging vroeger naar haar moe.

Het zesde daar woont nu de bakker.

Maar van het zevende ligt ze soms wakker

want dat loopt naar het kerkhof toe.

Zo leeft ze helemaal alleen

al dekt ze soms voor vier personen

haar man en haar verhuisde zonen.

Drie pleisters op een houten been.

Ze telt heel traag de uren af

en kijkt tersluiks naar de pendule

die tikt geduldig zijn formule.

De tijd is leeg, de tijd is laf.

Soms 's avonds bid zij tot de Heer

of Sint-Gerardus van Mallela

maar zij heeft weinig te vertellen

want vroeger telt al lang niet meer.

Aldoor verkleint haar leefgebied.

Iedere dag een nieuwe rimpel.

Zij wordt wat kinds, zij wordt wat simpel.

En oversteken durf zij niet.

Zo leeft zij daar alleen en stil

en ook een beetje overbodig

ze weet geen mens heeft haar nog nodig.

Maar ja je sterft niet als je wil.

Test: Louis Verbeek

Muziek: Herman Elegast

Test: Louis Verbeek

Muziek: Herman Elegast