Conny Vandenbos - hij was pas achttien lyrics

rate me

<b>hij was pas achttien</b> by <i>Conny Vandenbos</i><br />Hij was misschien net achttien jaar

Breed in de schouders, goudblond haar en bruine ogen

Wij waren buiten het was warm

Hij streelde zacht mijn bovenarm, leek onvertogen

Ik was nerveus, schikte mijn haar

En verfde toen mijn wimpers maar

Ik was verlegen

Een vreemde gold sloeg door mijn bloed

Hij lachte wat en zei: wat goed

Jij valt niet tegen

Hij was misschien net achttien jaar

Maar dat was nauwelijks een bezwaar

Van mij te winnen

Geen zoete woordjes, liefste mijn

Hij was hardhandig, deed mij pijn

Bij het beminnen

Hij was een woeste stroom van lust

Heeft mij hartstochtelijk gekust

Zonder veel woorden

En op het zacht en geurend mos

Maakte hij al mijn zinnen los

En ik ontspoorde

Hij was misschien net achttien jaar

Mijn grootste minnaar, mijn barbaar

Mijn heer, mijn ridder

Hij zei alleen: het was niet slecht

Het klonk brutaal maar heel oprecht

Van een aanbidder

Hij heeft zich aangekleed en ging

En liet mij de herinnering

Aan wat wij deden

Ik liet hem gaan, ik wou het niet

Maar dacht waarom, wij stonden kiet

Hij was tevreden

Ik nam een spiegel, deed mijn haar

Keek naar mijzelf, het was liefde maar

Hij was pas achttien

Op dat moment begreep ik pas

Dat ik al twee keer achttien was

Tekst/muziek: P. Auriat/P. Serrain/S. Lebroul/L. Post