Bram Vermeulen - bont en blauw lyrics

rate me

<b>bont en blauw</b> by <i>Bram Vermeulen</i><br />Met een zonnebril op bij de slager

maar niemand die iets durft te vragen

een biefstuk van drie ons,

want daar houdt hij zo van

zijn vaste kratje bier sleept ze de trap op,

zachtjes voor de buren.

Ze beschermt alleen haar gezicht

als hij haar wil slaan,

maar hij wordt alleen maar steeds kwader

omdat ze zich niet tegen hem verweert,

en ze schaamt zich voor de buren.

Van de keukentrap gevallen,

een ongelukje met haar fiets.

Ze heeft haar antwoord klaar,

maar het glimlachen erbij doet pijn.

Bont en blauw,

bont en blauw,

terwijl hij zegt dat hij van haar houdt.

En weggedoken in de bank,

troost ze zich met de gedachte,

dat het niet de drank is,

maar meer iets in zijn hoofd,

en terwijl hij schreeuwend staat te schelden

denkt ze alleen maar aan buren.

En weggaan doet ze niet:

ze heeft het geprobeerd,

maar ze kan het niet:

hij hoeft maar op te bellen,

ze gaat terug.

Ze kan niet zonder kerel

en wat moet hij zonder haar?

Bont en blauw,

bont en blauw,

en hij zegt dat hij van haar houdt.

Bont en blauw

bont en blauw,

en hij jankt dat hij van haar houdt.

En als ze onder hem ligt

dan hoopt ze op het moment

dat het voorbij is, dat hij klaar is

en in slaap valt.

Ze wou maar dat hij er niet zo bij schreeuwde:

de buren horen alles.

Ze luistert naar zijn snurken

ruikt de lucht van zweet en bier,

en als hij vreselijk moet hoesten,

hoopt ze even dat hij erin blijft,

en ze schaamt zich.

Bont en blauw,

bont en blauw,

en hij zweert dat hij van haar houdt.

Bont en blauw,

bont en blauw,

en ze denkt dat ze van hem houdt.