Arthur Umbgrove - Zwart water lyrics

rate me

<b>Zwart water</b> by <i>Arthur Umbgrove</i><br />Op de leuning van de brug met een kogel aan zijn been staat een man

Geketend aan zijn handen geboeid door het geloof dat je altijd ontsnappen

kan

En de boeren, de burgers, de sheriff de doodgraver en de smid staan aan de

wal

Te kijken of hij, Houdini het dit keer redden zal

En hij kust Rosabel, zijn vrouw hij haalt adem en kijkt naar het water

Het zwarte water, het zwarte water En iedereen wordt stil als hij in het

water springt

Het zwarte water, het zwarte water, het zwarte water

En dan heel lang wachten en het wordt steeds later

Dan niks dat meer beweegt, de laatste kringen uit het water

"Dit gaat niet goed", "Zo lang blijf je niet onder", "Dus de truc mislukt"

"Iemand moet iets doen want hij verzuipt", "Iemand moet iets doen"

En dan als niemand nog gelooft, dan breekt het zwarte water, komt hij

boven

Eerst zijn handen dan zijn hoofd

En hij lacht en hij zwaait en zelfs Rosabel en de zon

Konden niet zo stralen als hij, Houdini kon

Ik geloof dat je altijd kan ontsnappen, dat zwart water breekt, dat zwart

water breekt

Je kan altijd ontsnappen eerst je handen, dan je hoofd

Zwart water breekt, zwart water breekt, zwart water breekt