Armando Dios - Uitgetelde vrouw (in oorlogstijd) lyrics

rate me

<b>Uitgetelde vrouw (in oorlogstijd)</b> by <i>Armando Dios</i><br />Zij filtert haar tranen in een bui van weemoed

Zij weet dat dit drinken haar geenszins goed doet

Zon, maan en sterren, zij slaan op de vlucht

En wolken verdrijven hun tijd in het zand

Vogels, ze vliegen al stervend in de lucht;

Ja, chaos regeert hier met steevaste hand

Zij stokt haar adem bij het horen van haar hartslag

Zij ziet voor haar ogen wat ze eigenlijk nog nooit

zag

Buiten ontluiken de knoppen vers bloed

En kleuren er lijken de aarde vaal-paars

Vrouwen, ze wurgen hun baby's in wasgoed

en mannen baren zichzelf uit hun aars

Zij proeft nog het zout in haar glas stil verdriet

Zij drinkt klandestien zodat niemand haar zo ziet...

Zij prevelt in zichzelf een soort van gebed

Zij kronkelt haar lichaam in een stront- en kotsbed...

Zij strompelt bezopen de badkamer binnen

Zij smacht naar een bed dat gedekt is met vers linnen

Zij spuugt daar het gif dat haar geest heeft geramd,

Maar zij valt halverwege, kwijnt weg als… verlamd

Zij spuugt daar het gif dat haar geest heeft geramd

Maar zij valt halverwege, kwijnt weg als… verlamd