Andre Van Den Heuvel - nacht und nebel lyrics

rate me

<b>nacht und nebel</b> by <i>Andre Van Den Heuvel</i><br /><b>nacht und nebel</b> by <i>André Van Den Heuvel</i><br />Honderdtwintig man in een wagon dicht opeen

Van de zoveel miljoen: mager, naakt, bang, alleen

En ze reten de nacht met hun nagels uiteen

Van de zoveel miljoen honderdtwintig opeen

En ze voelden zich mens, maar ze waren getallen

Hun dobbelsteen was lang geleden al gegooid

Hun leven werd een schim, toen de steen was gevallen

Nooit weer zouden ze zien hoe de lente zich tooit

Hoe eentonig de reis, ongehaast bijna traag

Weer een nacht overleefd en alweer een vandaag

Hoe vaak stonden ze stil en vertrokken ze weer

En hoe gaf dat verwachting en hoop, keer op keer

En hun naam was Jan-Klaas, Sam, Natasha, of Brecht

Ze baden tot Jehova, tot Jezus of Visjnoe

And'ren baden ook niet, maar wat doet dat ertoe

Als je wilt blijven leven, ongeknield ongeknecht

En niet ieder van hen kwam aan 't eind van de reis

Zijn zij die het haalden nu dan in 't paradijs?

Ja, ze willen vergeten maar dat gaat niet zo gauw

En hoe komen de aderen op hun armen zo blauw

De Duitsers loerden hoog van hun wachttorens neer

De maan keek toe en zweeg en jullie zwegen ook

En starend in 't vrije, besefte je steeds weer

Dat een bloedhond van verre al mensenvlees rook

En al zegt men: 't Is oud, dat verhaaltje van jou

Je kunt beter gaan zingen van liefde en trouw:

In 't geschiedenisboek droogt een bloedbad snel uit

En een lied is geen lont, geen kanon en geen kruit

Wie dan heeft het formaat en valt mij erop aan?

Hun schaduw valt nog steeds op onze zomers neer

Goed, mijn woord klinkt gewrongen, maar ik wring het steeds weer

Om mijn kinderen te leren, dat zoiets kon bestaan

Honderdtwintig man in een wagon dicht opeen

Van de zoveel miljoen: mager, naakt, bang, alleen

En ze reten de nacht met hun nagels uiteen

Van de zoveel miljoen honderdtwintig opeen

Tekst : R.Queneau

Vertaling: Ernst van Altena