Amaryllis Temmerman - besef lyrics

rate me

<b>besef</b> by <i>Amaryllis Temmerman</i><br />Er is een tijd geweest dat ik het warme nest wilde verlaten

Dat m’n vleugels breder waren dan de muren van ons huis

Ik zou op zoek gaan naar mezelf, ging met de dieren praten

Want ik voelde mij uiteindelijk bij de mensen niet meer thuis

En ik ging zwerven door de wereld, verbrak toen elke band

Met m’n lief, m’n oude leven, zelfs met m’n vaderland

Ik had een wereld aan m’n voeten die ik op slag veranderen kon

Maar op het einde van de reis stond ik weer waar ik begon

Dus moest ik groter dan mezelf mijn eigen grenzen overschrijden

Verder reiken dan de dood en het leven mij beperkt

Ik zou geschiedenis gaan schrijven en de mensen gaan verblijden

Of toch minstens door mijn daden eeuwig worden opgemerkt

Da dai da…

En zo ging ik mij verdiepen in de kunst van het gebaar

Leerde zingen, leerde spelen, werd emotiehandelaar

Ik dacht mezelf terug te vinden in een rol mij toebedeeld

Tot ik besefte dat ik nog geen dag mezelf had gespeeld

De waarheid moest van binnen komen, uit het diepste van mijn ziel

Ik wilde weten of er daar wat zat, dat mij ook echt beviel

Begon te graven in mijn dromen, mijn illusies en m’n hart

En ontdekte dat ambitie zelfs mijn verbeelding tart

En ik besefte dat ik nooit al wat ik wenste kon bereiken

Dat ik tevreden met mezelf het allermooiste al bezat

En dat de liefde van de mensen je misschien wel kan verrijken

Maar daarbij nooit mag verliezen wat je steeds al hebt gehad

Dai da

Toen ik die les had begrepen, keek ik eindelijk om me heen

En zag naast me plots een man die uit het duister weer verscheen

Hij slaat z’n armen om me heen, kijkt me aan terwijl hij lacht

En zegt: “Daar ben je dan, de vrouw waarop ik zolang heb gewacht”

Dai da

tekst: Amaryllis Temmerman

muziek: David Poltrock

© 2004 JBS bvba