AIDA
 Hoe moet ik je zeggen:
 het is allemaal voorbij?
 Makkelijk, en zo gebeurd...
 je hoorde hoe 'k het zei,
 hoe ik jou met een enkel woordje
 uit mijn leven snij...
 Ik ben al haast herinnering,
 een snel vervagend beeld,
 die vrouw met wie je ooit je liefde
 hebt gedeeld.
 
 RADAMES
 Elk moment van elke dag
 die ik nog leven zal
 zie ik jou en voel ik jou,
 in alles, overal.
 Even kreeg ik vleugels,
 maar ik struikel en ik val,
 reddeloos en sprakeloos,
 want wie heeft dat bepaald,
 dat je eindigt in de afgrond of
 de eindstreep haalt?
 Is dat allemaal bedacht?
 Maar door wie dan, en waarom?
 Staat het ergens in de sterren?
 Gaat dat zo buiten ons om?
 Zijn wij niets dan wreed vermaak
 van een harteloze god
 die ons het paradijs laat zien...
 dan moet het weer op slot.
 
 AIDA
 Trouw met de prinses, Radames,
 je kunt mijn volk helpen.
 Dit is onze kans om iets wezenlijks
 te doen.
 Begrijp het toch...
 Niets valt hier te kiezen:
 niet het bitter, niet het zoet;
 uit elkaar, geen weg terug,
 het afscheid is voorgoed.
 
 RADAMES
 Maar als je voor de liefde dan zo
 zwaar betalen moet,
 wat is dat de zin ervan?
 Als jij niet bij me bent
 
 RADAMES EN AIDA
 had ik die volmaakte liefde liever
 nooit gekend...
 
 AIDA
 Is dat allemaal bedacht?
 maar door wie dan, en waarom?
 Staat het ergens in de sterren?
 Gaat het zo buiten ons om?
 
 RADAMES EN AIDA
 Zijn wij niets dan wreed vermaak
 van een harteloze god
 die ons het paradijs laat zien...
 dan moet het weer op slot.