De bank kijkt uit over het grasveld
 En opa strompelt er naar toe
 Buiten adem ploft ie op de zitting
 Hij heeft nog niets gedaan en is al moe
 Hij kwam vertellen dat ie stuurman op het schip was
 En alle kinderen mochten gratis mee
 Dan voelde hij het roer weer in zijn handen
 Op die bank die brug was en het gras zee
 
 De bal blijft achter het grasveld
 Alle kinderen rennen naar hem toe
 'Opa, vertel nog eens van vroeger'
 'Nee, ga maar spelen, opa is een beetje moe'
 De kinderen gaan niet, ze blijven rustig wachten
 Dat zegt ie altijd voor een fijn verhaal
 In een kring zitten ze rond zijn voeten
 Hij kijkt naar de gezichten, herkent ze allemaal
 
 Maar ditmaal schiet hem niets te binnen
 Hij is vergeten hoe het was
 Als ie zich eindelijk weer iets herinnert
 Spelen de kinderen allang weer op het gras
 
 Opa kijkt uit over het grasveld
 Nu begrijpt ie wat de bootsman heeft bedoeld
 Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten
 Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'
 
 Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten
 Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'"