Acda en De Munnik - Geen onvertogen woord lyrics

rate me

<b>Geen onvertogen woord</b> by <i>Acda en De Munnik</i><br />Toen alles hem uiteindelijk was afgepakt

En iedereen 'm bijna was vergeten

Zat hij alleen maar zwijgend onderuit gezakt

In de stoel waarin m'n oma, tot ze doodging, had gezeten

De man die heel z'n leven onverstoord met de deur en woorden had gesmeten

Was niets meer dan een bleke figurant en leek daarmee akkoord

Zelfs nu z'n lijf 't af liet weten, klonk geen protest

Er viel geen onvertogen woord

Ooit trilden de muren van zijn stem

Was 't getier niet te beschrijven

'k Probeerde uit z'n buurt te blijven

Ik was bang voor hem

Die opa, met z'n vlammende betoog om politiek en grootheidswaan

Een luidruchtig demagoog, zelfingenomen, zelfvoldaan

En als 'ie merkte dat je loog, bleef dan maar bij hem vandaan

De man die, om een vuiltje in z'n oog, kon razen of de wereld zou vergaan

Uitgewoed, stond voorgoed, voor altijd op z'n plaats gezet

Te bang om nog te vloeken, te trots voor een gebed

Alles wat 'm dierbaar was werd afgepakt

Of ingeruild voor ouwemannen kwalen

Alleen tussen z'n oren bleef de boel intakt

Wreed genoeg, hij had geleefd en moest nu tot z'n dood betalen

't Duurde al met al een eeuwigheid voor hij stierf

Maar in z'n (??)finale heeft hij z'n onrust eenmaal nog vermoord

Hij moest 't even kwijt

God, eindelijk komt u me halen, ik was al klaar

't Werd verdomme wel 'ns tijd